MENU

Zapiski księdza

Sobota, 1 maja 2010

Codzienne doświadczanie własnej nieprzydatności i słabości, skłania mnie w szczególny sposób do szukania Boga.

Brak zajmowania się Bogiem powoduje, że pojawia się we mnie chęć wywyższania. Powrót do pokory jest powrotem do Boga.

Niedziela, 2 maja 2010

Ponieważ zapomniałem, co znaczy być człowiekiem małym, bliźni przypominają.

Przyszedł czas oczyszczenia i ostatniego miejsca.

Poniedziałek, 3 maja 2010

Kiedy Jezus jest najważniejszy w moim życiu, moje usta Go wielbią, odczuwam ogromną moc ducha, a ponadto radość i pokój serca.

Wielbienie Boga zależy od tego, jakie miejsce zajmuje On w moim sercu. Kiedy się modlę, moje serce i ciało stają się ogrodem, winnicą, urodzajną ziemią.

Wtorek, 4 maja 2010

W Imię Jezusa szukam światła, zrozumienia, bezpieczeństwa i mocy.

Pamiętanie o Bogu jest moim odpoczynkiem, uwalnianiem myśli od udręki. Kiedy brakuje myślenia o moim Panu, pojawia się utrudzenie, ból, zniechęcenie i smutek.

Całym moim życiem pragnę być w Nim.

Środa, 5 maja 2010

Przez cierpienie usuwam siebie z centrum mojego serca, moich zainteresowań.

Kiedy moja miłość zostanie skruszona, centrum mojego życia wypełni obecność Boża.

Czwartek, 6 maja 2010

Z miłością do Jezusa przychodzi duchowe oświecenie.

Dążąc w stronę Boga odczuwam, jakbym nie posuwał się w stronę światła, lecz w stronę ciemności.

Piątek, 7 maja 2010

Przez niecierpliwość i małoduszność odczuwałem duchową słabość, a przez to, bardzo często ulegałem manipulacji innych osób.

Odczuwam, że powrót do adoracji Najświętszego Sakramentu poszerza obszar serca, a tym samym przygasa w nim napór namiętności.

Sobota, 8 maja 2010

„Cierpienie zmazuje winę przez doskonałą skruchę serca” (św. Katarzyna ze Sieny).

Rodząca się w moim sercu skrucha jest zawsze płaczem i bólem. Ból panował nad sercem, ponieważ uważałem, że powinienem sobie poradzić sam.

Ból i łzy są dla mnie zwiastunami skruchy, znakiem uzdrawiania przez Boga.

« poprzednia -   1  2  3  4   - następna »